Archiwum kategorii: Demony

Demoniczna jatka w kamienicy – Martwe zło: Przebudzenie (Evil Dead Rise, 2023)

Klasyka powraca z impetem

Po dekadzie przerwy seria Evil Dead wraca z nową siłą pod batutą reżysera-scenarzysty Lee Cronina. Mimo że opiera się na kultowych motywach – piła łańcuchowa, Księga Umarłych – produkcja unika wtórności, oferując świeży i nowoczesny horror. Szybkie tempo, klaustrofobiczna sceneria i wyczulenie na okropieństwo sprawiają, że to jedna z najbardziej udanych odsłon serii, zbierająca dobre recenzje.

Zło budzi się w betonowej dżungli

Akcja film przenosi się z lasu do rozpadającego się apartamentowca w L.A. Ellie (Alyssa Sutherland) mieszka tam z trójką dzieci w budynku przeznaczonym do rozbiórki. W wyniku trzęsienia ziemi odsłonięta zostaje podziemna krypta z Księgą Umarłych. Niezbyt rozsądne zachowanie syna uruchamia demoniczną klątwę: mieszkańcy zmieniają się w potwory, a Beth (siostra Ellie) musi ratować rodzinę walcząc z pierwotnym złem.

Intensywny horror bez chwili wytchnienia

Ciemna przestrzeń starego apartamentowca i napięcie, które rodzi się z kontrastu ciasnoty i nadchodzącej śmierci, sygnalizują powrót serii do korzeni. Film nie ogląda się na estetykę – od ryku piły łańcuchowej po eksplozję demonów. Brakuje tu dawki czarnego humoru znanego z pierwotnych odsłon, ale za to groza została podkręcona do maksimum. Tempo jest zawrotne, a napięcie narasta aż do brutalnego finału.

Powrót demonów i brutalna masakra

Bezwzględne, żądne masakry demony przejmują ciała mieszkańców apartamentowca, a bohaterowie stają w obliczu koszmarnej transformacji najbliższych. Film nie szczędzi krwi i makabry.

Gra aktorska i scenografia

Alyssa Sutherland jako opętana Ellie to postać ikoniczna – przerażająca, sarkastyczna i charyzmatyczna. Lily Sullivan jako Beth to naturalna bohaterka – zagubiona ciotka, która musi stanąć do walki. Wspólna dynamika i kreacje dzieci (Morgan Davies, Gabrielle Echols, Nell Fisher) dodają emocjonalnego ciężaru. Scenografia bloku, piwnic, parkingów i uszkodzonych wind buduje wiarygodną przestrzeń grozy. Sceneria bloku na skraju rozbiórki doskonale oddaje beznadzieję i izolację. Bez świateł, bez ucieczki, z demonami czającymi się tuż obok. Styl zdjęć i muzyka potęgują uczucie osaczenia i paranoi.

Czy warto obejrzeć Martwe zło: Przebudzenie?

Tak – to film idealny dla fanów klasycznego horroru z masą kreatywnej przemocy i dla wielbicieli serii Evil Dead. Choć humor z poprzednich części niemal się zatarł, zamysł i intensywność filmu rekompensują go z nawiązką. Dramat rodzinny, demoniczna transformacja i klaustrofobiczna sceneria to przepis na dobrą, krwistą noc grozy.

Constantine – Diabelska rozgrywka między niebem a piekłem


Stylowa i wciągająca opowieść o łowcy demonów
„Constantine” to mroczny horror nadprzyrodzony w reżyserii Francisa Lawrence’a, z Keanu Reevesem w roli głównej. Film oparty jest luźno na komiksach Hellblazer wydawnictwa DC/Vertigo. Choć w momencie premiery spotkał się z mieszanymi opiniami, z czasem zyskał status kultowego – głównie dzięki unikalnej atmosferze, ciekawej wizji piekła i charyzmatycznej roli Reevesa. To oryginalna i dopracowana produkcja, która wyróżnia się na tle innych ekranizacji komiksów.

Fabuła – walka z demonami i własnym przeznaczeniem
John Constantine to cyniczny egzorcysta i detektyw okultystyczny, który posiada dar widzenia demonów i aniołów ukrywających się wśród ludzi. Skazany na potępienie za próbę samobójczą, próbuje odkupić swoje winy, odprawiając demony z powrotem do piekła. Wplątuje się w zagadkę tajemniczego samobójstwa, która prowadzi do niebezpiecznego spisku z udziałem piekielnego księcia Mamona, archanioła Gabriela i… Boga. Scenariusz jest intrygujący, pełen zwrotów akcji i głębokich pytań o wiarę, przeznaczenie i odkupienie.

Groza i napięcie – mroczny klimat zamiast horroru
Choć Constantine to bardziej thriller akcji niż horror, ma wiele przerażających momentów. Obecność demonów, sceny egzorcyzmów, przerażające wizje piekła i momenty duchowego zagubienia tworzą niepokojącą atmosferę. Film nie epatuje tanimi straszakami – jego siła tkwi w ciężkim klimacie i wizualnej symbolice.

Elementy grozy – demony, piekło i nieświęci aniołowie
Główne zagrożenie stanowią demony i półdemony, które próbują przekroczyć granicę między światem ludzi a piekłem. Szczególnie efektowna jest wizja piekła – wyniszczonego, jałowego miejsca pełnego spalonych ruin i wiecznego wiatru. Film zawiera sceny egzorcyzmów, brutalnych konfrontacji i niepokojących manifestacji zła, które przyciągają uwagę miłośników grozy okultystycznej.

Klimat i nastrój – mroczna duchowość i noir w nowoczesnym wydaniu
Film łączy elementy noir, thrillera detektywistycznego i kina nadprzyrodzonego. Miasto w nocy, deszcz, neonowe światła i cieniste ulice podkreślają atmosferę zagubienia między niebem a piekłem. Estetyka filmu przywodzi na myśl komiksowe źródła, ale zrealizowana jest z filmową klasą – surowo, stylowo i sugestywnie.

Aktorstwo i scenografia – silna obsada i imponujący wizualny świat
Keanu Reeves jako John Constantine jest oszczędny w słowach, ale pełen wewnętrznej burzy – idealnie oddaje zmęczonego życiem, ale niepokonanego antybohatera. Rachel Weisz w roli Angeli Dodson wnosi do filmu emocjonalną głębię. Świetnie wypadli też Tilda Swinton jako dwuznaczny archanioł Gabriel i Peter Stormare jako diaboliczny Lucyfer – charyzmatyczny, zimny i przerażający. Scenografia i efekty specjalne są przemyślane i klimatyczne, szczególnie w scenach ukazujących piekło.

Czy warto obejrzeć?
Zdecydowanie tak. „Constantine” to inteligentny, mroczny film o duchowym rozdarciu, zjawiskach nadprzyrodzonych i pytaniach o zbawienie. Łączy widowiskową akcję z refleksją nad ludzką naturą i przeznaczeniem. Dla fanów horroru, fantasy, komiksów i mocnego kina grozy – pozycja obowiązkowa. A jeśli planowany sequel faktycznie powstanie, warto nadrobić oryginał już teraz.

Irlandzki horror folkowy Fréwaka

„Fréwaka” (2024) – Korzenie Grozy w Irlandzkiej Wsi


Wprowadzenie – Gdy przeszłość puka do drzwi
„Fréwaka”, debiut reżyserski Aislinn Clarke, to irlandzki horror folkowy, który prowadzi widza w mroczne zakamarki ludowych wierzeń i osobistych traum. Tytuł filmu pochodzi od irlandzkiego słowa „fréamhacha”, oznaczającego „korzenie”, co doskonale oddaje tematykę filmu – powrót do źródeł bólu i tajemnic przeszłości.

Fabuła – Opowieść o Shoo i Peig
Główna bohaterka, Shoo (Clare Monnelly), to młoda opiekunka, która po śmierci matki zostaje wysłana do odległej wioski, by zająć się starszą kobietą, Peig (Bríd Ní Neachtain). Peig cierpi na agorafobię i jest przekonana, że została porwana przez Na Sídhe – złowrogie istoty z irlandzkich legend. W miarę jak Shoo spędza więcej czasu z Peig, zaczyna doświadczać niepokojących zjawisk, które zmuszają ją do konfrontacji z własnymi demonami.

Atmosfera i styl – Mroczna poezja obrazu
Film wyróżnia się hipnotyzującą atmosferą, w której cisza i cienie odgrywają kluczową rolę. Zdjęcia autorstwa Narayana Van Maele oraz muzyka Die Hexen tworzą niepokojący klimat, który towarzyszy widzowi przez cały seans. Clarke umiejętnie balansuje między realizmem, a nadprzyrodzonymi elementami, tworząc opowieść, która jest zarówno przerażająca, jak i głęboko emocjonalna.

Tematyka – Trauma, wina i ludowe wierzenia
„Fréwaka” porusza trudne tematy, takie jak trauma pokoleniowa, wina i wpływ religii na życie jednostki. Film ukazuje, jak nierozwiązane problemy z przeszłości mogą wpływać na teraźniejszość, a także jak ludowe wierzenia i przesądy mogą kształtować postrzeganie rzeczywistości.

Odbiór – Doceniony przez krytyków i widzów
Film spotkał się z pozytywnym odbiorem zarówno wśród krytyków, jak i widzów. Na Rotten Tomatoes uzyskał 95% pozytywnych recenzji od krytyków. Recenzenci chwalili film za atmosferę, grę aktorską oraz poruszanie ważnych tematów społecznych.

Czy warto obejrzeć?
„Fréwaka” to film, który z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom horrorów psychologicznych i folkowych. To opowieść o konfrontacji z przeszłością, o tym, jak głęboko zakorzenione traumy mogą wpływać na nasze życie, oraz o sile ludowych wierzeń. Jeśli szukasz filmu, który nie tylko przestraszy, ale i zmusi do refleksji, „Fréwaka” będzie doskonałym wyborem.