All posts by dionizos

Filmy-Wampiry, Filmy-Wilkołaki

Underworld: Bunt Lykanów (2009) – Początki krwawej wojny

Underworld: Bunt Lykanów to trzeci film w serii, ale fabularnie przenosi nas do początków konfliktu wampirów i likanów. Produkcja pokazuje, jak narodziła się wojna, którą znamy z poprzednich części. Choć brakuje tu Selene, film nadrabia mocną historią, dramatyzmem i epickimi starciami. To udany prequel, który świetnie uzupełnia sagę.

Zakazana miłość i rewolucja

Akcja koncentruje się na wilkołaku Lucianie, który staje się liderem powstania przeciwko wampirom. Historia miłości między nim, a córką wampirzego przywódcy, Sonją, dodaje fabule tragicznego wymiaru. To opowieść o wolności, zdradzie i cenie, jaką trzeba zapłacić za bunt.

Krwawe bitwy wilkołaków z wampirami

W tej części groza ustępuje miejsca dramatyzmowi i epickiej opowieści o walce o wolność. Nie brakuje jednak brutalnych scen, mrocznego klimatu i napięcia w relacji między Lucianem, a Sonją, które prowadzi do tragicznego finału. Film oferuje spektakularne starcia – hordy wilkołaków walczących z armią wampirów, brutalne pojedynki i mroczne więzienia. Widzimy bezwzględność wampirów, którzy traktują wilkołaki jak niewolników, oraz siłę straszliwych bestii gotowych wyrwać się na wolność. To opowieść o miłości skazanej na porażkę i krwawej rewolucji, więc nastrój jest cięższy, pełen goryczy i poczucia nieuchronności losu.

Michael Sheen jako Lucian jest fenomenalny – charyzmatyczny, pełen emocji i siły. Rhona Mitra świetnie sprawdza się jako Sonja, a Bill Nighy ponownie błyszczy jako bezwzględny Viktor. Scenografia, więzienia i gotyckie zamki nadają filmowi epickiego charakteru.

Czy warto obejrzeć Underworld: Bunt Lykanów?

Zdecydowanie tak, szczególnie jeśli ktoś jest fanem uniwersum Underworld. Bunt Lykanów to film pełen emocji, dramatyzmu i brutalnych bitew, który w piękny sposób pokazuje genezę konfliktu. To najmroczniejsza, ale też najbardziej tragiczna część serii.

Clive Barker, Dark Fantasy, Opowiadania Grozy

Piekielne wizje w książce Księga krwi 5 – Clive Barker

Księga Krwi 5 Clive Barker
„Księga krwi 5” to jeden z najbardziej intensywnych i dojrzałych tomów Clive’a Barkera — łączy groteskową wyobraźnię, horror i poetycką refleksję o śmierci. Clive Barker po raz kolejny udowadnia, że potrafi pisać o grozie z rozmachem i głębią, jakiej próżno szukać w mainstreamowym horrorze.
To jeden z najmocniejszych tomów cyklu opowiadań Księgi krwi. Barker jest tu już pisarzem w pełni świadomym swojego stylu — łączy makabrę z duchowością, perwersję z poezją, a horror z mistycyzmem.
„Księga krwi 5” to lektura intensywna, pełna emocji, mroczna i brutalnie piękna. Każde opowiadanie to mały świat, w którym granice między niebem, a piekłem, ciałem, a duszą, są niemal niewidoczne. Barker w najlepszym wydaniu — zmysłowy, bluźnierczy, metafizyczny.
Barker przeraża ideą cierpienia, przemiany i utraty człowieczeństwa. Jego opisy są tak intensywne i sugestywne, że czasem trzeba na chwilę odłożyć książkę. To body horror najwyższej klasy – fizyczny, symboliczny i metaforyczny zarazem.
Klimat „Księgi krwi 5” jest ciężki, gęsty i poetycki. Barker tworzy świat, w którym piękno i ohyda są nierozłączne, a śmierć jest tylko przejściem do innego, być może jeszcze gorszego wymiaru.
To horror z duszą filozofa – zimny, liryczny i przepełniony melancholią.
Czujesz zapach krwi, ale też słyszysz echo modlitwy.

Czy warto przeczytać?

Zdecydowanie tak – jeśli szukasz horroru, który naprawdę zostaje w głowie. Barker to nie jest autor dla każdego – jego proza jest wymagająca, brutalna i niekiedy perwersyjna, ale nigdy pusta.
„Księga krwi 5” to literatura grozy na najwyższym poziomie, łącząca filozofię, metafizykę i cielesność.
To książka dla tych, którzy chcą nie tylko się bać, ale zrozumieć, czym naprawdę jest mrok.

Filmy-Wampiry, Filmy-Wilkołaki

Underworld: Przebudzenie (2012) – Nowa era krwawej walki

Po prequelu cofającym się do początków wojny, Underworld: Przebudzenie znów przenosi nas do teraźniejszości. To dynamiczna, pełna akcji produkcja, w której Selene wraca na ekran z jeszcze większą siłą. Film jest widowiskowy, brutalny i wprowadza nowe wątki, które odświeżają sagę.

Wojna z ludzkością

Świat się zmienił – ludzie odkryli istnienie wampirów i likanów, rozpoczynając polowanie na oba gatunki. Selene budzi się po latach hibernacji, odkrywając, że ma córkę – hybrydę o niezwykłych mocach. Historia skupia się na walce o przetrwanie w świecie, gdzie dawni wrogowie stali się wspólnym celem polowań ludzi.

Choć film stawia mocno na widowiskowe sceny akcji, nie brakuje atmosfery grozy. Ludzkość okazuje się być równie bezwzględnym przeciwnikiem dla wampirów, co wilkołaki. Pojawiają się także nowe, przerażające mutacje wśród wilkołaków, które dodają brutalności w toczącej się wojnie. Widzowie dostają całą galerię potworów – od klasycznych wilkołaków po gigantyczną, zmutowaną bestię, będącą jednym z najbardziej imponujących przeciwników w całej serii. Sceny walk są krwawe, dynamiczne i pełne widowiskowych efektów specjalnych.

Gotycka estetyka została połączona z nowoczesnym klimatem – laboratoria, ulice miast i mroczne zakątki tworzą świat, w którym Selene musi odnaleźć się w zupełnie nowych realiach. To mieszanka klasycznej grozy i futurystycznego thrillera. Kate Beckinsale w roli Selene ponownie zachwyca – jeszcze bardziej bezwzględna, szybka i pewna siebie. Wsparcie stanowi nowa obsada, ale to właśnie ona niesie film na swoich barkach. Scenografia i efekty specjalne prezentują się świetnie, a bitwy robią ogromne wrażenie.

Czy warto obejrzeć Underworld: Przebudzenie?

Tak – Underworld: Przebudzenie to jedna z najbardziej widowiskowych części serii. Może nie tak gotycka jak poprzednie odsłony, ale rekompensuje to ogromną dawką akcji, krwi i nowych, zaskakujących wątków. To obowiązkowa pozycja dla fanów Selene i całego uniwersum.