Category Archives: Seriale – Horrory

Ksenomorf na ziemi w serialu Alien: Earth

Alien: Ziemia – nowe spojrzenie na kosmiczne monstrum

alien ziemia horror
Serial „Alien: Ziemia” (Alien: Earth) stworzony przez Noah Hawley, to ambitne, a zarazem kontrowersyjne rozszerzenie kultowego uniwersum, które zrywa z kosmiczną klaustrofobią i przenosi akcję – po raz pierwszy w historii franczyzy – niemal w całości na naszą planetę, w futurystyczną korporacyjną dystopię roku 2120. To produkcja, która zdecydowanie podzieliła fanów, oferując świeże podejście. Serial trzyma wysoką jakość wizualną, mroczny klimat i powraca do korzeni horroru.
„Alien: Ziemia” to interesująca i wysokobudżetowa produkcja, która ma potencjał, by rozwinąć świat Obcego, ale boryka się z pewnymi problemami w tempie i spójności fabuły. Twórcy wykazują szacunek do materiału źródłowego, jednocześnie próbując wprowadzić nowe, odważne wątki, takie jak zaawansowane frakcje korporacyjne i eksperymenty technologiczne i genetyczne. Nie jest to serial idealny, ale jego ambicja, jakość wykonania i rozszerzenie uniwersum sprawiają, że dla wielu widzów (i tej części fanów) będzie to solidne sci-fi. Serial eksploruje granice moralności, rywalizację między korporacjami (które w 2120 roku zastąpiły rządy), tworzenie nowych form życia (hybrydy, syntetyki) oraz to, jak człowieczeństwo radzi sobie z najgorszym zagrożeniem, które w końcu dotarło na Ziemię.

Ciekawa fabuła z interesującymi wątkami science fiction

Akcja dzieje się w roku 2120, niedługo przed wydarzeniami filmu „Obcy – 8. pasażer Nostromo”. Ziemia została zdominowana przez pięć megakorporacji. Gdy statek badawczy USCSS Maginot rozbija się w atmosferze Ziemi, grupa oddelegowana do zabezpieczenia wraku odkrywa coś, co zmienia wszystko w grze między korporacjami. Fabularnie serial łączy wątek odkrycia obcego życia z motywem korporacyjnej obsesji na punkcie nieśmiertelności.
Scenariusz jest intrygujący, zwłaszcza w wątkach rozszerzających uniwersum (korporacje, syntetyki, eksperymenty genetyczne). Ma jednak swoje słabości: nierówne tempo, a także momenty, w których postacie podejmują nielogiczne decyzje lub ich dialogi wydają się zbyt ekspozycyjne (tłumaczące fabułę widzowi). Koniec sezonu bywa też frustrujący, pozostawiając wiele otwartych wątków.

Dobry serial science fiction z elementami horroru

Serial łączy sci-fi i horror, ale z wyraźną dominacją pierwszego elementu tej układanki. Napięcie jest budowane głównie wokół korporacyjnych intryg, dylematów moralnych i śledztwa w terenie, gdzie główni bohaterowie są ścigani nie tylko przez Obcego, ale i przez paramilitarne oddziały korporacji. Groza wynika przede wszystkim z wizualnej brutalności (krwawe sceny z udziałem obcych gatunków i tu niespodzianka, nie tylko ksenomorf sieje zniszczenie w tym serialu) oraz dystopijnej wizji przyszłości, w której życie ludzkie jest bezwartościowe. Klaustrofobiczny klimat znany z Aliena jest zastąpiony przez groźbę inwazji i niekontrolowanego zagrożenia w ruinach nowoczesnego miasta.
Głównym zagrożeniem są oczywiście Ksenomorfy (Xenomorph), uwolnione po katastrofie statku USCSS Maginot należącego do korporacji Weyland-Yutani. Serial wprowadza też nowe elementy, takie jak nowe gatunki obcych, a także różnego rodzaju syntetyki i hybrydy, których natura i intencje są często niejednoznaczne.
Serial od czasu do czasu jest krwawy i brutalny, co jest zgodne z duchem serii. Mamy tu ataki Ksenomorfów, oraz brutalne starcia między ludźmi/hybrydami, a nowymi gatunkami obcych. Sceny walk i makabryczne odkrycia są integralną częścią historii, stanowiąc element horroru sci-fi.

Klimat, aktorzy scenografia w serialu Alien: Ziemia

Klimat to technokratyczna, futurystyczna dystopia, połączona z mrocznym horrorem kosmicznym (choć osadzonym na Ziemi). Nastrój jest mroczny, niepokojący i przytłaczający. Serial oddaje beznadziejność i obojętność świata rządzonym przez korporacje, gdzie ludzkie życie jest tylko pozycją w arkuszu kalkulacyjnym. Wizualna stylistyka łączy sterylne, nowoczesne wnętrza miast – korporacji ze zniszczonymi, ciemnymi i klaustrofobicznymi wrakami.
Aktorzy wypadają na ogół pozytywnie, szczególnie Sydney Chandler w roli Wendy. Postacie są jednak często krytykowane za to, że ich rozwój bywa podporządkowany popychaniu fabuły, a niekiedy zachowują się irytująco.
Serial jest wysokobudżetowy i wygląda świetnie. Scenografia buduje przekonujący, mroczny świat przyszłości. Efekty specjalne (CGI), zwłaszcza dotyczące Ksenomorfów i innych istot, są na bardzo wysokim poziomie wierne filmowym pierwowzorom.

Czy warto obejrzeć ten serial?

Zdecydowanie tak — szczególnie jeśli jesteś fanem uniwersum „Obcego” lub horrorów sci-fi z mocnym klimatem. „Obcy: Ziemia” oferuje nowe spojrzenie na znaną markę, wprowadza świeże motywy i rozwija otwarte wątki. To produkcja, która może stać się obowiązkową pozycją w dorobku fanów gatunku. Jeśli oczekujesz jednak wiernej kopii Aliena (1979) lub Obcy: Decydujące starcie, możesz być zawiedziony. To serial, który ryzykował, by opowiedzieć coś nowego o Obcych i świecie, który ich stworzył.

Nawiedzony Dom na Wzgórzu – mistrzowski horror o duchach i rodzinnych traumach

Arcydzieło grozy

Serial Mike’a Flanagana dla Netfliksa to jedno z najwyżej ocenianych dzieł horroru ostatnich lat. To nie tylko klasyczna opowieść o nawiedzonym domu, ale przede wszystkim głęboka historia o rodzinie, stracie i demonach – zarówno tych nadprzyrodzonych, jak i psychicznych. Produkcja jest świetnie zrealizowana i wciąga od pierwszego odcinka.

Rodzinna trauma zaklęta w starych murach

Historia opowiada o rodzeństwie Crainów, które w dzieciństwie mieszkało w tytułowym Hill House – miejscu pełnym mrocznych tajemnic. Po latach, gdy dorosłe już rodzeństwo zmaga się z traumami przeszłości, na jaw wychodzą wydarzenia, które wciąż łączą ich z domem i jego duchami. To fabuła łącząca horror gotycki z rodzinnym dramatem psychologicznym.

Czy Nawiedzony Dom na Wzgórzu jest straszny?

Serial nie ucieka się do tanich jump-scare’ów (choć i takie się zdarzają). Strach budowany jest powoli – poprzez atmosferę, napięcie i ukryte w tle szczegóły, które spostrzegawczy widz może dostrzec dopiero po chwili. To horror, który straszy subtelnie, a jednocześnie potrafi przyprawić o dreszcze. Najbardziej zapadają w pamięć postaci widm – od ikonicznej Damy z Wygiętą Szyją, po dziesiątki ukrytych duchów obecnych w tle wielu scen. Groza wynika zarówno z samych zjaw, jak i z destrukcyjnego wpływu domu na psychikę bohaterów. Krwawe sceny są rzadkie, ale klimat grozy stale towarzyszy widzowi.
Hill House emanuje duszną, ciężką atmosferą. Mroczne korytarze, cienie, dźwięki i zimne barwy potęgują nastrój przygnębienia i lęku. To serial, który balansuje na granicy horroru i dramatu – tworząc klimat jednocześnie melancholijny i przerażający.

Perfekcyjna obsada i klimat

Obsada – z Michielem Huismanem, Victorią Pedretti czy Carlą Gugino – wypadła znakomicie. Każdy aktor nadaje swojej postaci emocjonalnej głębi, dzięki czemu serial działa nie tylko jako horror, ale i dramat rodzinny. Scenografia Hill House jest natomiast majstersztykiem – gotycka, duszna i pełna zakamarków, które zdają się żyć własnym życiem.

Czy warto obejrzeć ten serial?

Zdecydowanie tak. Nawiedzony Dom na Wzgórzu to jeden z najlepszych horrorów ostatnich lat, który udowadnia, że groza może być ambitna, głęboka i poruszająca. To pozycja obowiązkowa zarówno dla fanów mocnych wrażeń, jak i tych, którzy w horrorze szukają czegoś więcej niż tylko strachu.

Vampires – hiszpańskie wampiry w akcji


„Vampires” (2020) – Mroczny dramat o krwi i młodzieńczych buntach o nastolatce będącej w części wampirzycą. Ciekawa fabuła i tajemnicza atmosfera to mocne strony serialu.

Główna bohaterka, Doina, to licealistka mieszkająca w Paryżu, która stara się tłumić swoje wampiryczne instynkty – między innymi poprzez codzienne przyjmowanie lekarstw przeciwko pragnieniu krwi. Z czasem odkrywa istnienie tajemniczej wampirzej dynastii, która śledzi jej ruchy.

Serial nie opiera się na klasycznych straszydłach. Napięcie budują tajemnice, konflikty rodzinne i zagrożenie, które czai się w cieniu. To zdecydowanie horror psychologiczny z młodzieżowym sznytem, bardziej mroczny niż przerażający.

Wampiry są tu raczej tłem niż potworami. Groza wynika z izolacji bohaterki i konfliktu między ludzką i wampirzą naturą. Brakuje widowiskowych scen przemocy – są sugestie pragnienia i moralnego rozdarcia, ale nie krwawe starcia.

Estetyka jest surowa i stonowana, idealnie pasująca do tonu serii. Paryż w tle, nocne ulice i deszczowe scenerie budują nastrój niepokoju i melancholii. To bardziej dramat z elementami horroru niż czysta groza.

Oulaya Amamra jako Doina przekonuje w roli rozdartej dziewczyny stojącej między światem ludzi a wampirów. Wspierają ją Suzanne Clément, Kate Moran i reszta obsady, choć postacie drugoplanowe są zarysowane dosyć płytko. Scenografia – apartamenty, sekretne sale i paryskie ulice – potęgują ciekawą atmosferę serialu.

Czy warto obejrzeć? – dla fanów mroku i młodzieżowych dramatów

Jeśli szukasz serialu z subtelnym klimatem grozy, dramatycznym konfliktem wewnętrznym i nowoczesnym ujęciem wampiryzmu – Vampires to ciekawa propozycja. Niestety niektóre wątki pozostają niedopowiedziane i serial bywa rozdrobniony fabularnie, co może irytować tych, którzy oczekują spójnej opowieści. Dużym minusem jest na pewno fakt, że serial kończy się na pierwszym sezonie i jak na razie nie doczekał się kontynuacji.